Η απόπειρα σύνθεσης ποιήματος στην τάξη με αυτόματη γραφή κάποιες φορές οδηγεί σε ενδιαφέροντα αποτελέσματα και άλλες φορές σε αμφίβολης ποιότητας έργα.
Βρέχει και κακοκαιρία κάνει
Σαν τη μαύρη του ψυχή
Η έρημος απλώνεται στο φωτεινό φεγγάρι
Και η ζωή μοιάζει με αηδόνι που δεν κελαηδεί
Το κύμα σκάει στην άμμο μανιασμένο
Και η ζωή δεν έχει λογική.
Σωκράτης Θ.
Μια κούκλα πορσελάνινη
στο πάρκο πάει βόλτα
με ένα καλάθι ψάθινο
και έπεσε στα χόρτα.
Ιωάννα Μ.
Ησυχία μέσα εδώ δεν έχει
όποιος ποίημα γράφει δεν πρέπει να προσέχει
ακόμη κι αν δεν το κατέχει.
Συμεών Σ.
Κάποιοι πολιτικολογούν:
Το κίνημα
Ο τρόμος κυριαρχεί
Οι νόμοι καταπατούν το λαό
Χάθηκε η δημοκρατία
Πάει η ελευθερία
Μόνο η τυραννία ελέγχει την πολιτική
Η ελευθερία τώρα παράνομη
Αλλά ένα χαμόγελο
Μας δίνει δύμαμη και χαρά
Και σύντομα θα ξυπνήσουμε με τα κεφάλια ψηλά
Θα κινηθούμε στο φως.
Βαλεντίνος Α.
Άλλοι εμπνέονται από σειρές της τηλεόρασης:
Τον προφεσόρ τον πιάσανε την ώρα της ληστείας
κι ο Μόσχα τότε πέθανε από πνευμονία.
Η Τόκιο κι ο Ρίο τον έρωτά τους ζούνε
κι ο Ντένβερ με τη Μόνικα κλαίνε τον πεθαμένο.
Μαρία-Ελένη Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου