Ο πρώτος στίχος

«Θυμάμαι παιδί που έγραψα κάποτε τον πρώτο στίχο μου.
Από τότε ξέρω ότι δεν θα πεθάνω ποτέ -
αλλά θα πεθαίνω κάθε μέρα».
Tάσος Λειβαδίτης, «Ο πρώτος στίχος»



Δημιουργική Γραφή

 Μια απλή άσκηση δημιουργικής γραφής είναι να ελευθερώσουμε ένα έμμετρο ποίημα. Δείτε ένα παράδειγμα από το βιβλίο του Μίμη Σουλιώτη «Δημιουργική Γραφή: Οδηγίες Πλεύσεως»


Μαρία Πολυδούρη, «Στροφές»

Στo πλαίσιο του παράθυρου προβάλλει

το πάρκο πρωινό· δε φέγγει ακόμα.

Αχ, πόσες υποσχέσεις δε μοιράζει

της εαρινής αυτής αυγής το στόμα

που σ᾿ ένα απλό χαμόγελο χαράζει.


Και κατοικεί στο πάρκο όλη η γαλήνη

όσων πιστεύουν στην καλή τους μοίρα.

Βλέπω με τί σοφία που ετοιμάζει

και τί σιγά την πράσινη πλημμύρα.

- Μα εμέ που δεν πιστεύω με τρομάζει.


Στα στήθη μου βαθιά η πληγή ματώνει

σα νέο λουλούδι, νοιώθω την ορμή της

που μου ρουφά τα νειάτα και με λύνει.

Το είναι μου όλο τώρα η δύναμή της

και θα δουλεύη ανύποπτα για κείνη.


 Σε ελευθερωμένη μορφή μια εκδοχή του ποιήματος είναι η εξής:

Έξω απ’ το παράθυρο χαράζει
μια πρώτη εικόνα της ημέρας.
Εκείνο το πάρκο απέναντι εννοώ
που ακόμη καλά καλά δε φαίνεται.
Η μέρα θα ’ναι καλή
με υποσχέσεις και χαμόγελα
κι ας μη σαλεύει τίποτε ακόμη.
Γαλήνη για όσους βλέπουν 
την κάθε μέρα όμορφη.
Μα εμένα η ψυχή μου 
βλέπει παντού έναν φόβο.
Τόσες πληγές εδώ και χρόνια
ορμούν μες στην νεαρή ψυχή μου.
Κι η πιο βαθιά πληγή
με δύναμη θα με κρατάει δεμένη.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου